De nervus facialis is de 7e hersenzenuw (nervus VII) die de gelaatsbewegingen verzorgt. Naar analogie met trigeminusneuralgie, kan er ook compressie van deze zenuw optreden door een vasculaire structuur, hetgeen dan hemifaciaalspasmen veroorzaakt. Dit zijn korte spiersamentrekkingen of spasmen die niet gecontroleerd kunnen worden. Het komt zowel bij mannen als vrouwen voor, hoewel iets meer bij oudere vrouwen.
De oorzaken van dergelijke spasmen kunnen een tumor of trauma betreffen, maar meest frequent een neurovasculair conflict, net zoals bij trigeminusneuralgie (cfr. supra).
Freqent oogknipperen en een geforceerd toeknijpen van 1 oog zijn vaak de eerste symptomen. Meestal breiden de ongecontroleerde samentrekkingen van de gelaatsspieren zich dan naar de onderste delen van het gelaat uit, vooral de mondhoek. Uiteindelijk zijn alle spieren van 1 gelaatshelft in de samentrekkingen betrokken.
Het betreft een klinisch diagnose die zich soms op een NMR scan in een neurovasculair conflict kan vertalen.
In eerste instantie wordt Botuline-toxine ingespoten in de betrokken spieren. In therapie-resistente gevallen wordt een microvasculaire decompressie (MVD) overwogen (zie trigeminusneuralgie).
De resultaten van een dergelijke ingreep zijn in de meeste gevallen goed, met volledig uitblijven van de spasmen. Tegenwoordig kan tijdens de procedure evt. gebruik gemaakt worden van neuromonitoring om de functie van de zenuw peroperatief te controleren en te vrijwaren. Soms laat het effect even op zich wachten en soms is er tijdelijk een verminderde functie van de nervus facialis.